Ur. 27 III 1924 r. w Dziegciarni, pow. Wyrzysk. W czasie okupacji pracował jako robotnik rolny w niemieckim majątku. W 1944 r. powołany do niemieckiego wojska we Francji, powrócił po wojnie do rodziców, pomagając w gospodarstwie rolnym. 30 VI 1946 r. w czasie Referendum Ludowego wstąpił do AK, do oddziału kpt. Leona Mellera „Jędrusia”. Była to silna, antykomunistyczna grupa dywersyjna. 14 VII 1946 r. w Biegodzinie złożył na ręce dowódcy przysięgę wierności rządowi londyńskiemu. Brał udział w rekwizycjach żywności na rzecz oddziału oraz w rozbrojeniu i rozstrzelaniu dwóch żołnierzy sowieckich. 21 VII 1946 r. w Witrogoszczy, podczas obławy UB-MO, aresztowany razem z kolegami z oddziału i osadzony w wyrzyskim areszcie. Proces pokazowy przeciwko członkom oddziału „Jędrusia” odbył się w sądzie grodzkim w Wyrzysku. 24 VIII 1946 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Bydgoszczy skazał go wraz z 12 innymi członkami oddziału (w tym jego brata) na śmierć. Matka zwróciła się do Bieruta o ułaskawienie choćby jednego z nich. Ten zgodził się na ułaskawienie 19-letniego Franciszka. Rozstrzelany 4 IX 1946 r. o godzinie 21.30 w bydgoskim więzieniu i pogrzebany w zbiorowej mogile na cmentarzu komunalnym. O wykonanym wyroku nigdy nie powiadomiono rodziny. Jego brat Franciszek Krawiś ps. „Żuraw” został skazany na 15 lat więzienia.