Lech Marciniak
Lech Marciniak
Pseudonim: Mściciel
Ur. 24 stycznia 1927 w Sadlnie Konińskim, pow. Nieszawa.
Przed wojną działał w harcerstwie. Od 1944 roku związany
z oddziałem AK Edwarda Lewandowskiego „Leszcza”. Po wojnie mieszkał
w Mąkoszynie. W sierpniu 1945 wstąpił do oddziału „Szarego”. Brał udział
w akcjach rozbrajania posterunków MO na pograniczu Kujaw i Wielkopolski.
2 listopada 1945 aresztowany w rodzinnym domu przez funkcjonariuszy
Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego we Włocławku. W trakcie
przesłuchania zeznał, że jego wstąpienie do partyzantki miało związek z fascynacją
bronią i mundurami. 22 lutego 1946 poznański Wojskowy Sąd Okręgowy na procesie
pokazowym w Bydgoszczy, skazał go na karę śmierci. W opinii dyrektora Biura
Prawnego Krajowej Rady Narodowej, ze względu na młody wiek, krótki pobyt
w oddziale partyzanckim oraz drugorzędną rolę podczas poszczególnych akcji,
zasługiwał na ułaskawienie. O zamianę kary śmierci na więzienie starała się również
jego dawna nauczycielka ze Szkoły Powszechnej w Mąkoszynie. W piśmie skierowanym
do sądu broniła go jako bardzo wartościowego człowieka. Napisała m. in.:
Charakter miał prawy i szlachetny. Brzydził się kłamstwem.
Pod każdym względem mógł kolegom służyć za wzór.
Prośby nie odniosły jednak skutku. Wyrok śmierci wykonano 29 maja 1946 w więzieniu
przy Wałach Jagiellońskich w Bydgoszczy. W tym dniu rozstrzelano również sześciu jego
kolegów z oddziału. Miejsce pochówku do dziś nie jest znane.
Źródło: